C'est le plus ancien et le plus grand Bouddha couché en grès d'Asie du Sud-Est, avec 13,30 mètres de long et 2,80 mètres de haut. La statue est construite en gros blocs de grès rouge placés en couches et sculptés en forme de Bouddha couché orienté du nord au sud. Elle a été construite environ entre le 13^ème et le 14^ème siècle bouddhiste à peu près en même temps que l'ancienne ville de Mueang Sema, du royaume de Sri Canasapura. Le style a été influencé par l'art de Dvaravati et mixé à l'art local. Devant la statue allongée, une roue de dharma ou roue de pierre de délimitation du dharma, de 1,2 mètre de diamètre a été sculptée. Autour du vihara, ou salle du sanctuaire du Bouddha couché qui se trouve dans l'actuel temple Dhammachaksemaram, se trouvent des pierres de sema en grès ou des bornes. Ainsi, on a émis l'hypothèse que cette région était un centre religieux bouddhiste important pour l'ancienne ville de Sema. (khoratgeopark. En ligne. 2019).

           เป็นพระนอนหินทรายที่มีอายุเก่าแก่ที่สุดและมีขนาดใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีความยาว 13.30 เมตร สูง 2.80 เมตร ก่อสร้างด้วยหินทรายแดงขนาดใหญ่หลายก้อน และแกะสลักเป็นพระนอนในแนวทิศเหนือ-ใต้ ราวพุทธศตวรรษที่ 13-14 ประมาณช่วงเวลาเดียวกับเมืองเสมาแห่งอาณาจักรศรีจนาศะ รูปแบบได้รับอิทธิพลของศิลปะแบบทวารวดีผสมกับศิลปะพื้นเมือง บริเวณเบื้องหน้าพระพักตร์พระนอน มีการขุดพบธรรมจักรหินทรายหรือเสมาธรรมจักร เป็นธรรมจักรแบบทึบ แกะสลักเป็นรูปสี่กงล้อ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 1.20 เมตร และบริเวณรอบวิหารพระนอนซึ่งอยู่ในวัดธรรมจักรเสมารามปัจจุบัน มีใบเสมาหินทรายปักอยู่โดยรอบ จึงมีการสันนิษฐานว่า บริเวณดังกล่าวนี้เป็นศาสนสถานในศาสนาพุทธที่สำคัญของเมืองเสมาโบราณขณะนั้น (khoratgeopark. ออนไลน์. 2562).

Image 3.6. Le Bouddha couché en grès. ภาพที่ 3.6 พระนอนหินทราย
Source : Prise le 13 mai 2013 dans le temple Dhammachaksemaram du district de Sung Noen à Nakhon Ratchasima. ที่มา: ถ่ายเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2556 ณ วัดธรรมจักรเสมาราม อำเภอสูงเนิน จังหวัดนครราชสีมา.