Le grès rouge datant d'environ 110 millions d'années dans cette carrière était utilisé par les habitants du royaume de Sri Chanasapura ou de l'Empire khmer pour sculpter des statues de Bouddha, des roues de dharma, des bornes (bai sema), construire des hôpitaux bouddhistes et des sanctuaires de pierre. Ces structures datant d'environ 800 à 1300 ans se trouvent dans les districts de Sung Noen, de Mueang Nakhon Ratchasima et de Phimai. Le grès rouge n'a pas seulement une importance archéologique, il a également une importance écologique et géologique car il est la source du sol sableux sur lequel poussent les plantes naturelles de la forêt de diptérocarpes à feuilles caduques. Il est aussi la source des fossiles des dinosaures et des animaux associés retrouvés dispersés (khoratgeopark. En ligne. 2020).

           แหล่งหินตัดในหินทรายแดง อายุราว 110 ล้านปีก่อน ที่ชาวอาณาจักรศรีจนาศะหรืออาณาจักรขอมนำไปแกะสลักพระพุทธรูป ธรรมจักร ใบเสมาหิน อโรคยาศาลและปราสาทหินต่าง ๆ ในอำเภอสูงเนิน อำเภอเมืองนครราชสีมา หรืออำเภอพิมาย ตั้งแต่เมื่อประมาณ 1,300 – 800 ปีก่อน นอกจากความสำคัญทางด้านโบราณคดีแล้ว แหล่งนี้ยังมีความสำคัญด้านนิเวศวิทยาและธรณีวิทยาอีกด้วย เพราะเป็นแหล่งพืชพรรณธรรมชาติป่าเต็งรัง และแหล่งพบชิ้นกระดูกไดโนเสาร์กระจายอยู่ทั่วไปในเนื้อหิน (khoratgeopark. ออนไลน์. 2563).