La promenade en bateau le long de la rivière Mun
ล่องเรือแพแลลำมูล
Le port est situé à Lan Sai, village de Ban Mai, Moo 12, sous-district de Tha Chang, district de Chaloem Phra Kiat, province de Nakhon Ratchasima. Il y a 3 bateaux touristiques de 15 places. Le voyage en bateau est un voyage éducatif explorant la nature et le mode de vie le long de la rive de la rivière Mun, où se trouvaient les fossiles de divers genres d’anciens éléphants (10 des 55 genres). Les genres répertoriés sont : Gomphotherium, Prodeinotherium, Protanancus, Tetralophodon, Stegolophodon et d'autres fossiles d'animaux anciens datant de 0,01 à 16 millions d'années. Ces fossiles sont des Acérathérium porpani, des girafes à cou court, des orangs-outans, des hippopotames, des Chalinoptères, des tigres à dents de sabre, des anciens sangliers sauvages et des tortues géantes.
La promenade en bateau est inspirée par les voyages sous le règne du roi Rama VI. Tha Chang était un port de bateaux à vapeur pour le remorquage des cargos et le transport de personnes entre Nakhon Ratchasima et Ubon Ratchathani le long de la rivière Mun. Les arrêts de l'itinéraire en bateau sont l’arbre banian de Chaloem Phra Kiat, l’ancien bateau, la fosse de sable de Pak Pa Kham, le paysage d'anciens éléphants, le chemin de fer de Pont Noir et le monument commémoratif du bois pétrifié du roi Rama VI.
ท่าล่องแพ ตั้งอยู่ที่ท่าลานไทร บ้านใหม่ หมู่ที่ 12 ตำบลท่าช้าง อำเภอเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดนครราชสีมา มีเรือบริการนักท่องเที่ยว จำนวน 3 ลำ บรรจุนักท่องเที่ยวได้ลำละประมาณ 15 ที่นั่ง เป็นเส้นทางท่องเที่ยวศึกษาธรรมชาติและวิถีชีวิต 2 ฝั่งมูล ในบริเวณใกล้จุดบรรจบกับลำตะคอง ในเขตตำบลท่าช้างซึ่งเป็นแหล่ง ที่พบฟอสซิลช้างดึกดำบรรพ์หลากหลายสายพันธุ์ที่สุดในโลก ถึง 10 สกุลจาก 55 สกุลที่พบทั่วโลก เช่น ช้างสี่งา ช้างงาจอบ ช้างงาเสียม ช้างสเตโกดอน รวมทั้งสัตว์อื่น ๆ ที่ร่วมสมัยกันต่อเนื่อง ยาวนาน ในช่วง 16-0.01 ล้านปีก่อน เช่น แรดไร้นอ ยีราฟคอสั้น อุรังอุตัง ฮิปโป ชาลิโคแธร์ เสือเขี้ยวดาบ หมูป่าโบราณ เต่ายักษ์
การล่องเรือใช้แนวคิดเรือโบราณสมัยรัชกาลที่ 6 ที่ท่าช้าง ซึ่งเป็นท่าเรือกลไฟสำหรับลากจูงเรือบรรทุกสินค้าและผู้คนไปมา ระหว่างนครราชสีมากับอุบลราชธานีตามเส้นทางลำมูล สำหรับจุดจอดแวะในเส้นทางท่องเที่ยวทางเรือเริ่มจากไทรงาม แหล่งเรือโบราณ บ่อทรายปากปะคาม โขลงช้างดึกดำบรรพ์ สะพานดำรถไฟและอนุสรณ์สถาน ร.6 เป็นต้น
Le bois pétrifié du fossé de la rivière Mun près de la confluence avec la rivière Lam Takhong est le premier et le seul bois pétrifié au monde à avoir été conservé comme mémorial en lien avec la monarchie. Sa Majesté le Roi Vajiravudh ou Rama 6 avait ordonné la construction d'un pont ferroviaire pour traverser la rivière Mun en 1921. Phraya Rampaipongboriphat, ingénieur qui contrôlait la construction et des villageois ont donné au roi ce bois pétrifié du fossé de la rivière Mun. Cependant, Rama 6 a suggéré de le garder dans le lieu où il a été trouvé. Par conséquent, un monument commémoratif pour la venue du roi Rama VI a été construit et le bois pétrifié a été exposé sur ce monument existant jusqu'à présent. Le monument commémoratif du bois pétrifié du roi Rama VI se trouve près du pont du chemin de fer de la rivière Mun. Ce pont situé dans le district de Chaloem Phra Kiat est appelé « le Pont Noir ». (khoratgeopark. En ligne. 2020). L’image 4.1 illustre le pont du chemin de fer de la rivière Mun.
ไม้กลายเป็นหินจากท้องร่องแม่น้ำมูลใกล้จุดบรรจบลำตะคอง นับเป็นไม้กลายเป็นหินต้นแรกที่ได้รับการอนุรักษ์ในรูปแบบอนุสรณ์สถานและสัมพันธ์กับสถาบันพระมหากษัตริย์แห่งเดียวของโลก กล่าวคือพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว หรือรัชกาลที่ 6 ได้เคยเสด็จไปตรวจการก่อสร้างสะพานรถไฟข้ามแม่น้ำมูล เมื่อ พ.ศ. 2464 พระยารำไพพงศ์บริพัตรวิศวกรผู้ควบคุมการก่อสร้างและชาวบ้าน ได้ถวายไม้กลายเป็นหินจากท้องร่องแม่น้ำมูลให้กับพระองค์ แต่พระองค์ทรงแนะให้เก็บรักษาไว้ในท้องที่ที่พบจึงมีการก่อสร้างอนุสรณ์สถานการเสด็จและนำไม้กลายเป็นหินดังกล่าว จัดไว้บนอนุสรณ์สถานนั้น ซึ่งยังคงมีอยู่ตราบกระทั่งปัจจุบัน อนุสรณ์สถานไม้กลายหิน ณ สะพานรถไฟข้ามแม่น้ำมูล จุดที่เรียกว่า “สะพานดำ” อำเภอเฉลิมพระเกียรติ (อุทยานธรณีโคราช ออนไลน์ ปี 2563) รูปที่ 4.1 ภาพประกอบ สะพานข้ามรถไฟลำแม่น้ำมูล
Image 4.1. Le pont du chemin de fer de la rivière Mun et le monument commémoratif du bois pétrifié du roi Rama VI. (ภาพที่ 4.1 สะพานข้ามรถไฟลำแม่น้ำมูลและอนุสรณ์สถานีไม้กลายหิน ร.6 )
Source : khoratgeopark. En ligne. 2020. ที่มา: อุทยานธรณีโคราช ออนไลน์ (2563)
Autrefois, le district de Chaloem Phra Kiat était une petite, ancienne et prospère communauté située le long de la rivière Mun et a été appelé village de Tha Chang parce que c’est à cet endroit que se trouvaient les maisons à proximité du confluent. Dans le passé, Tha Chang était une ville pour le transport des marchandises en bateaux à vapeur naviguant sur le fleuve Mékong et la rivière Chi. C’était un port important de la préfecture de Nakhon Ratchasima. Dans l'ancien temps, le transport de marchandises était difficile parce qu'il n'y avait pas de routes commodes comme présentement. Les éléphants ont été utilisés afin de transporter des marchandises. C'était le chemin des éléphants sauvages qui descendaient pour la nourriture près du confluent en raison de l'intégrité de la forêt. C’était aussi la route des éléphants et des cornacs traversant la rivière Mun de l’ouest vers l’est. Par conséquent, cet endroit a été appelé « Tha Chang ».
Plus tard, sous le règne du roi Rama V, la première route ferroviaire de la région du Nord-Est de Bangkok à Nakhon Ratchasima a été construite. Ce n’était pas facile de transporter des marchandises. En 1917, le roi Rama VI a ordonné la construction d'un chemin de fer suivant Nakhon Ratchasima - Ubon Ratchathani, ainsi que la construction d'un pont pour traverser la rivière Mun. Cela a affecté les cargos. Lorsque la construction a été terminée et que le chemin de fer a été opérationnel, le transfert de cargaison par bateaux à vapeur a été arrêté. En effet, les marchandises pouvaient être chargées et déchargées à la gare de Tha Chang tout en étant en mesure de livrer dans diverses villes rapidement et facilement. Tha Chang a été nommé district de Chaloem Phra Kiat le 5 décembre 1996. (Khoratgeopark. En ligne. 2020). L’image 4.2 illustre la promenade en bateau.
เดิมอำเภอเฉลิมพระเกียรติเป็นชุมชนเก่าแก่เล็ก ๆ ที่มีความเจริญแห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ริมแม่น้ำมูล เรียกว่า หมู่บ้านท่าช้าง เนื่องจากสถานที่ตั้งบ้านเรือนตั้งอยู่บริเวณชุมทางน้ำ ในอดีตท่าช้าง เป็นเมืองขนถ่ายสินค้าจากเรือกลไฟที่แล่นมาจากแม่น้ำโขงและแม่น้ำชี ทำให้ความสำคัญในระดับเมืองท่าของมณฑลนครราชสีมา แต่การขนถ่ายสินค้าในอดีตกระทำได้ด้วยควายากลำบาก เนื่องจากไม่มีถนนหนทางสะดวกเช่นปัจจุบัน ส่วนใหญ่ใช้ช้างเป็นพาหนะในการขนถ่ายสินค้าเป็นสำคัญ ประกอบกับเป็นเส้นทางของช้างป่าที่ลงมาหากินยังบริเวณชุมทางน้ำเพราะความสมบูรณ์ของป่าและอยู่ในเส้นทางการเดินทางของช้างและขวาญช้างข้ามลำน้ำมูลจากฝั่งตะวันตกไปมากับฝั่งตะวันออก จึงถูกเรียกว่า "ท่าช้าง"
ต่อมาในสมัยราชกาลที่ 5 ได้สร้างทางรถไฟสายแรกของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จากกรุงเทพฯ – นครราชสีมา ก็ยังไม่สะดวกในการขนถ่ายสินค้าเท่าใดนัก พ.ศ. 2460 ในสมัยราชกาลที่ 6 ได้โปรดเกล้าให้สร้างทางรถไฟต่อจากเมืองนครราชสีมา - อุบลราชธานี พร้อมกับสร้างสะพานข้ามแม่น้ำมูลทำให้ส่งผลกระทบกับการขนถ่ายสินค้าทางเรือ โดยเฉพาะเมื่อทางรถไฟสร้างเสร็จและเปิดดำเนินการ การขนถ่ายสินค้าทางเรือกลไฟจึงปิดกิจการลง เพราะสินค้าสามารถขึ้นลงได้ที่สถานีรถไฟท่าช้าง รวมทั้งสามารถส่งไปยังเมืองต่าง ๆ ได้สะดวกรวดเร็ว สุขาภิบาลท่าช้างจึงได้เป็นอำเภอเฉลิมพระเกียรติ ในวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2539 (ที่มา: อุทยานธรณีโคราช ออนไลน์ ปี 2563) รูปที่ 4.2 ภาพประกอบล่องเรือ
Image 4.2. La promenade en bateau.(ภาพที่ 4.2 ล่องเรือ )
Source : khoratgeopark. En ligne. 2020. (ที่มา: อุทยานธรณีโคราช ออนไลน์ ปี 2563)